Sentetik kimyasal tarımsal girdilerin yarattığı olumsuz etkilerin hissedilmesiyle yüzyılımızın başlarında konvansiyonel tarım yöntemine alternatif sistem arayışları başlamıştır. 1910 yılında Albert Howard’ın “Tarımsal Vasiyetnamesi”, 1924 yılında Dr. Rudolf Steiner’in “Biyodinamik Tarım Yöntemi” çalışmaları kapsamında birçok Avrupa ülkesinde bu konuda duyarlı üretici ve tüketiciler biraraya gelerek ekolojik tarım çalışmalarına başlamıştır. 1970’li yıllara kadar devam eden çalışmalar 1972 yılında Uluslararası Organik Tarım Hareketleri Federasyonu’nun ( IFOAM/International Federation of Organic Agriculture Movement ) kurulmasıyla uluslararası nitelik kazanmıştır.3 kıtadan 5 kurucu organizasyon tarafından oluşturulan IFOAM, tüm dünyadaki ekolojik tarım hareketlerini bir çatı altında toplamayı, hareketin gelişimini sağlıklı bir şekilde yönlendirmeyi, gerekli standartlar ve yönetmelikler hazırlamayı, tüm gelişmeleri üyelerine ve tüm ilgili sektörlere aktarmayı amaçlamaktadır.
Dünya organik ürün ticareti 1980’li yıllarda gelişme göstermiş, 1990’lı yılların sonlarında özellikle deli dana, dioksin ve GDO gibi konulara karşı duyulan endişe ve tepkiler nedeni ile organik ürünlere karşı tüketici talebinde ciddi artışlar meydana gelmiş ve organik tarım birçok uluslararası kuruluşun gündemine girmiştir.
Dünyada organik tarım konusunda ilk geniş boyutlu yönetmelik AB tarafından 1991 yılında yayımlanmış ve daha sonra birçok değişiklik yapılarak 1999 yılında hayvansal ürünlerle ilgili kısım eklenmiştir. İsviçre’nin hazırladığı Bioswiss ve FAO tarafından 1999 yılında hazırlanan Codex Alimentarius’tan sonra 2000’de hazırlanarak yürürlüğe giren ABD’de NOP, Japonya’da JAS adı verilen organik tarım standartları tüm dünyada özellikle küresel pazar hareketlerini etkilemiştir.
Organik tarım özellikle son 5-6 yılda dünya çapında hızlı bir gelişme seyri göstermiştir.Günümüzde dünya üzerinde 120 ülkede yaklaşık 31,5 milyon hektar alanda ve 622.782 tarım işletmesinde organik tarım yapılmaktadır.Dünya’da en geniş organik tarım arazisine sahip ülkeler sırasıyla Avustralya ( 11,8 milyon ha ), Arjantin ( 3,1 milyon ha ), Çin( 2,3 milyon ha ) ve ABD ( 1,6 milyon ha ) olarak sıralanır.Bu ülkeleri sırasıyla İtalya, Brezilya, İspanya, Almanya, Uruguay, İngiltere izlemektedir.
Dünyada kıtalara göre organik tarım alanlarını incelersek ;
Avrupa’da 10 milyon ha
Amerika’da 11 milyon ha
Afrika’da 1,1 milyon ha
Asya’da 2,8 milyon ha
Avustralya’da 12,1 milyon ha
alanda organik tarım yapılmaktadır.
En geniş doğal toplama alanları Avrupa ve Afrika’dadır. Toplama miktarı açısından bakıldığında ise en önemli ürünler bambu sürgünleri, üzümsü meyveler ve kabuklu yemişlerdir.
Bazı ürünlerin organik olarak en çok yetiştirildiği ülkeler aşağıdaki gibidir;
Organik turunçgil: İtalya
Organik kahve:Meksika,Paraguay
Organik kakao: Dominik Cumhuriyeti
Organik üzüm:İtalya,İspanya,Fransa
Organik zeytin:İtalya,İspanya,Tunus
Organik pamuk:Türkiye,ABD
Organik tahıl:İtalya,ABD
Organik pirinç: Tayland, Filipinler